NURSE

Sa isang lugar na malayo sa siyudad, may isang maliit na barangay na tinawag na "barangay mapagmahal" dahil ang mga tao dito ay namumuhay na mapayapa at namumuhay na may pagmamahalan sa isat-isa. Si Nida isang mapagmahal sa mga magulang ay lumaking may pananaw sa buhay na "ang bawat tao ay may pag-asa". Mahirap lang sila at tanging ang ikinabubuhay nila ay pagsasaka sa bukirin.

Nag-aaral si Nida sa isang pampublikong paaralan. SI Nida ay isang "working student" nakapagtapos sya sa sariling pagsisikap; mahal na mahal niya ang kanyang mga magulang at may takot sya na mag-asawa dahil ayaw niyang iwanan ang kanyang mga magulang dahil matatanda na sila.

Lumipas ang mga araw naging ganap din si Nida na isang "Nurse" at nakapag-abroad; nang makaipon umuwi sa kanilang baranggay at sabi niya sa sarili niya tutulungan niya ang mga katulad niyang mahihirap at pagsisilbihan ang mga magulang niya habang ito'y nabubuhay. Di kalaunan, naging mabuti naman ang trabaho ni Nida bilang isang nars sa isang pampublikong ospital sa kanilang baryo; kahit maliit ang sweldo pero pinagsisilbihan niya ang kanyang mga kababaryo.

Isang araw may isang lalaki na napadpad sa kanilang baryo na nakita ng kanilang mga tanod na inaanod sa baybayin; buhay ito at dinala sa kanilang maliit na ospital at si Nida ang nag-aalaga sa lalaki. Araw-araw niyang sinusunod ang mga nakalistang dapat gawin para sa pasyente niya hanggat umabot nga tatlong buwan sa pag-aalaga sa lalaking pasyente niya. Naging masaya sila araw-araw na nag-uusap, biktima pala ang lalaki ng mga pirata sa dagat at halos tatlong linggong palutang lutang hanggang mapadpad sa kanilang baryo.

Sa araw-araw nilang pag-uusap, napansin nga lalaki na di na niya nakikita si Nidang nagdadala ng listahan ng dapat gawin o anumang gamot na iinumin sa araw-araw; at tinanong niya si Nida bakit di na siya nagdadala ng lisatahan sa araw-araw na gagawin sa pag-aalaga sa kanya. . .. " Nida ilang linggo na kitang di nakikitang nagdadala ng listahan sa mga dapat gawin para alagaan ako, ano pala ginagawa mo?".. . Ngumiti si Nida, at mahinahong sinagot ang lalaki. .."PAG MAHAL MO BA ANG ISANG TAO, KAILANGAN KA PA BANG UTUSAN O BIGYAN NG LISTAHAN PARA ALAGAAN SYA?" 

AND THEY LIVE HAPPILY EVER AFTER! =) 

Ang kwentong ito ay hango sa mga usapan sa kanto na binigyan ko buhay at  panibagong rendisyon sa pagsusulat at naway may makukuha kayong aral, maraming salamat po!

I WILL MAKE ALL THINGS NEW

I saw you  from my throne when the time i created you in My image and likeness
I heard your cries, I felt what inside of you, I even know the numbers of your hair.
I longed to be with you even before eternity was created.

I came down from heaven to earth just to be with you and rescue you from darkness
I want to feel what's in tears of agony, now I know at Gethsemane;
I want to know what's is sacrifice... I did it at the cross of calvary

I have to go through a process of death in order for you not gone through with it
I have to leave you for a moment just to prepare a place for you
I remember, I told my mom. ..  "See? I will make all things NEW!"

One day, I will wipe away the tears in your eyes
I will cut-off the sting of death and you will be with me forever
I AM who I AM!

GOD is more Real than Hell

by Lequigan Crusit Perry on Sunday, April 17, 2011 at 9:09am
What is SALVATION? theologysalvare,salvatus,salvatiosauvation;salvacioun;n.tionvasal

In Christian doctrine, salvation is a rescue or deliverance of humanity from a specific condition and from a specific destination. Salvation presumes that there is a danger, jeopardy, peril or life threatening hazard from which rescue must be accomplished on an imminent basis.

People may tend to show how good they are through their Good works or maybe Good attitudes, thinking that they can reach eternity through these. But God's standard of Righteousness is far better than our goodness, that's why He send Christ to save us because only Christ' Righteousness is approved by the Father. Because of this, we need to receive Christ as our personal Lord and Savior so that Christ righteousness will transform us and will bring us from darkness into His marvelous Light.

We receive Christ not because we're afraid to go to Hell but because we love Him more than anything. Hell is real but God is more real than hell! Stop spreading and over expossing hell, yes i believe hell is real but hell was not intended for man; hell was created for the angels who rebelled against God. 

People may receive Christ because they are afraid to go to hell, this foundation is so weak they will become believer for a short period of time and will not last.

Instead of spreading about hell, let's spread God's Love for us; He died for us, He rose from the grave for us not to experience death for He will wipe away our tears and overcome the sting of death.

Real salvation is not founded on a "fear factor about hell", salvation is all about Christ did for us at the cross of calvary and not because we're afraid to go to hell.

• Hell is real but God's love or more real than hell!
• Spread God's Love instead of hell
• I believe in hell but I believe God more than hell
• It's all about Jesus not of anything else
• Hell is not intended for man, it's for the angels

Anyway, the only thing that matters to God is Faith Expressing through LOVE
 -Gal. 5:6 b

• • 
    

    Lequigan Crusit Perry To all Christians: STOP HIGHLIGHTING HELL but instead HIGHLIGHT AND SPREAD ON WHAT CHRIST DID FOR US AT THE CROSS. THE GOSPEL IS NOT ABOUT HELL IT'S ABOUT CHRIST. . .

ISKWATER BOY

ni Perry Lequigan

Sa isang lugar na kung tawagin ng iba ay "Iskwater" na  hinamak hamak ng ibang tao kasi ang mga nakatira daw dito ay mga taong barumbado at walang pinag-aralan. Dito palaging may kaguluhan lalong lalo na sa gabi ang mga tambay ay nag-aabang ng gusto nilang mapagkakitaan at minsan kumakapit na sa patalim para lang mabuhay.

Si pring isang batang lumaki na mahirap ang pamilya anak sa pangalawang asawa ng kanyang ama. Lumaki s'yang araw-araw na nakikita ang mga nangyayari sa paligid niya; iligal na droga, sugal, away, bisyo at iba pang mga pamumuhay na di naayon sa batas. Lumaki s'yang may pangarap na sana makapagtapos sya ng pag-aaral at maahon pamilya nya sa lugar na yon. Sabi ng ama nya, "di kita mapag-aral kasi wala tayong pera".

Sa murang edad nya natuto s'yang makipagsapalaran sa buhay para lamang makapag-aral  halos lahat ng mapagkakakitaan pinasukan nya magkakapera lang, Madaling araw gising na sya para magbenta ng "Newspaper", sa umaga nagbebenta ng "ICE BUKO", sa tanghali pumapasok sa paaralan at pag-uwi sa hapon naghuhugas ng sasakyan para sa konting pera na pwede nyang maipon. Ganito ang naging buhay nya sa araw-araw hanggang nag hayskul na sya at nakapag-aral sa kolehiyo.

Para makapasok sa kolehiyo, naging janitor din sya para lang may pang tustos sa "tuition" naging mahirap man sa kanya ang buhay pero di nya alintana yun dahil di sya humintong maniwala na "KAYA KO ITO". DI naglaon nakapagtapos din sya sa pag-aaral pero umabot din sya sa punto na nalulong sa droga at bisyo. Nag-iba buhay nya mula ng makapagtapos halos araw-araw nasa mall umiistambay.

Marami na rin naglalakihang mall sa dabaw na naitayo; Victoria Plaza, Gaisano Mall, SM at Abreeza Mall.

Naging madali na sa kay pring ang umistambay sa mall at lingid sa kaalaman nya umiiyyak pala sa tago mga magulang nya dahil nakikita syang nag-iba na pag-uugali. Ang isang batang mapagmahal sa magulang ngayn isa ng problema sa lipunan.

Matatanda na mga magulang niya at di na kayang lumakad ng malayo papa nya "87yrs. old" mama nya 72 na rin. Ito naging dahilan kung bakit hanggang ngayon single pa rin si pring sa edad na 37 kasi kahit sa bisyo nya nandun pa rin sa loob nya ang pagmamahal sa mga magulang.

Isang gabi, habang nakahiga sya, di mapakali si pring nakapikit ang kanyang mata pero ang kanyang isip ay gising na gising at dinig na dinig kahit tikatik ng mga insekto sa paligid. Maya-maya narinig nya mga magulang nya na nag-uusap ng pabulong. . . nag-uusap sila sa mga bagay na di nila naranasan nung malalakas pa sila. Patuloy na nakikinig si pring sa pag-uusap ng magulang niya at sa gitna nga pag-uusap, may narinig si pring na sinabi nga kanyang matandang ama na naging dahilan ng pagtulo ng luha niya.

Sabi ng ama niya sa kanyang ina .. ".alam mo isa lang gusto ko na mapuntahan at gustong gusto ko pero di na yata natin kaya pumunta dun matanda na tayo at di na kaya ng tuhod ko; nakakatakot din sumakay nung hagdanan na kusang umaakyat baka mahulog tayo. . .  ano ba yun? VICT. . . VICTORIA PLAZA ba yun?" Habang naririnig ni pring ang pag-uusap na yun bumuhos ang kanyang luha kahit na nakapikit sa hiya sa sarili dahil simple lang pala pangarap ng papa niya, ang makapunta sa victoria plaza. . .  eh di nga nya alam na may malalaking mall na nakatayo at itatayo pa na laging tinatambayan ni pring.

Hiyang hiya si pring sa sarili niya, pansarili lang pala ang kanyang iniisip ni hindi sumagi sa isip niya na may mga pangarap din pala mga magulang natin na di nila naranasan sa buhay habang ang mga kabataan ngayon halos araw-araw nasa mall, gimik sa gabi, nood ng sine at kung saan-saan pumupunta; at kung minsan nagrerebelde pa sa magulang pag hindi makuha ang gusto nila.

*kailan mo ba huling kinausap magulang sa mga bagay na gusto nila nung malalakas pa sila? Kailan mo ba nasabi sa kanila na mahal mo sila? Sabi nga ni Rizal: "ang kabataan ang pag-asa ng bayan" maging makakatotohanan lamang ang mga katagang ito sa mga kabataang marunong magmahal at magpahalaga sa kanilang mga magulang.

Si Pring di man naging mayaman pero may mahalaga syang natutunan sa buhay na di kayang nakawin sa kanya... ang pagmamahal sa magulang at pagpapahalaga sa mga bagay na  biyaya ng may likha.

Ang totoong kayamanan ay mga bagay na di mo nakikita, pero nasa loob ito ng puso na patuloy na maging gabay sa matuwid na pamumuhay.

Ang kwentong ito ay hango sa totoong buhay ng may akda, sana po ay mapupulutan nyo ng aral.


 Maraming salamat po!

BATA, BATA BA'T GANYAN KA PAGKAGAWA?

ni Perry Lequigan

Si mareng Loreng isang dating tindera ng isda sa palengke, halos araw-araw siyang nag-aabang ng mangingisda sa tabing dagat at tinitinda sa palengke. Sa bawat araw na pamumuhay sa sa palengke, si mareng Loreng ay mapag-alaga sa mga anak maliban sa isang anak niya na isang "Down Syndrome" si dodoy. Tinatago niya ito sa loob ng kwarto kapag may bisitang dumadating sa bahay nila.

Dahil sa kanyang pagsisikap, umasenso si mareng Loreng napagtapos niya ang mga anak sa pagtitinda lamang ng isda; ngayon may sarili na syang bahay at lupa at nagmamay-ari na ng isang fishport sa kanilang lugar. Di man lingid sa kaalaman ng iba na may anak siyang "down syndrome" na di niya pinapalabas ng bahay dahil ikinahihya niya ito na makita ng mga kaibigan niya na mayayaman na rin katulad niya.

Di naglaon, si mareng Loreng ay unti-unting umiba ang ugali naging mapagmataas na sa kapwa at ang mga kaibigan niya ay yung mga mayayaman lang na katulad niya. Malaki na ang bahay ni mareng Loreng, punong-puno ng mga gamit na mga Antigo (antiques), mga ceramics at iba-ibang mababasag na mga gamit. Isang araw, habang naglalaro ang kanyang anak na ikinahihiya niya, nakabasag ito ng isang napakamahal na antigong ceramics....masayahin ang kanyang anak at "Excited pa na pinakita sa mama niya ang nabasag na para bang wala siyang alam kung gaano ka mahal yun basta ang alam lang niya, masayang-masaya sya sa ginagawa niya.

Galit na galit si Loreng at kinastigo ang kanyang anak na si dodoy na nakabasag sa antigong ceramics. Sa galit ni Loreng kinulong niya ulit sa kwarto ang anak niya na si dodoy at walang awang pinapalo sa kahit saang parte ng katawan. Si dodoy, di mawari sa isip niya kung ano ang nagawa niyang kasalanan ang alam lang niya naglalaro sya at "excited" sya na makita ng mama niya ang ginawa niya sa ceramics dahil proud sya sa mama niya at mahal na mahal niya ito. Habang pinapalo sya ng kanyang ina, ito ang lagi niyang sinasambit sa bawat hambalos sa kanya. . ."mama bakit po?. . . mama bakit po?. . . . mama bakit po? . . .. . .mam. . .a. .a   Sakit po. . ."

"Di ka lalabas ng kwartong yan naintindihan mo???" sabi ni Loreng sa kanyang anak. Isang araw, nagpa Party si Loreng sa kanyang bahay na malaki at imbitado ang lahat ng mga mayayaman niyang mga kaibigan at mga kumare na dala-dala mga anak nila na makukulit. Habang nagkasayahan ang lahat, may mga nag inuman, kantahan, at mga bata na nagtatakbuhan sa loob ng bahay; si dodoy ay pasilip silip lang sa kanyang kwarto di sya lumalabas dahil takot sya sa kanyang nanay na baka magalit sa kanya.

Habang naglalaro ang mga bata, nakabasag sila ng pinakamahal na antigong ceramic ni Loreng na galing pa sa ibang bansa tumakbo ang isa sa mga ina ng nakabasag at humingi ng paumanhin kay kumareng Loreng at nakita yun ni dodoy na sumisilip sa pintuan; naawa sya sa bata dahil baka gawin sa kanya ang ginawa ng kanyang mama nung nakabasag sya ng antigong ceramic. . . pero iba ang sinabi ni Loreng sa ina ng nakabasag .. ." OK LANG YAN MARE, GANYAN TALAGA MINSAN ANG MGA BATA" ipapaligpit ko na lang yang mga bubog sa sahig at ituloy natin ating kasayahan.

Si dodoy, di man niya naintindihan ang mga pangayayari isa lang alam niya, masaya sya pag nakikita niya kanyang mama na masaya.

Nanay, mahal na mahal kita 'wag na po galit ha. . .

"ang storyang ito ay hango sa mga kuro-kuro at kwentong nasa paligid ligid lamang na binigyan ko ng isang bagong rendisyon para mapagkukunan ng aral."

101 Common-Sense Rules for Leaders

101 Common-Sense Rules for Leaders
by LEONARDO "HAPPY LA" AVILA III

MALING AKALA!

ni: Perry Lequigan

Sa isang malayong lugar sa bundok ng akala, may isang komunidad na lubos na pinagpala kabuhayan ay di pinagkait dahil hitik sa pananim na gulay at ibat-ibang pagkain. Mga tao ay namumuhay ng simple at umaasa lamang kung ano nasa kanila. Bawat pamilya ay may sariling pananim at kahayupan na bumubuhay sa kanila.

Di man magkalapit ang kanilang bahay ngunit nagtutulungan silang lahat.

Si Pedro mapagmahal sa mga hayop lalong-lalo na sa alagang aso. Mula nung bata pa sya ay masayahin na, laging kalaro ang mga alagang hayop; kambing, pusa, manok, aso at iba pang hayop na nasa paligid kasi hinding hindi nya malilimutan sabi ng papa nya na "Mahalin ang lahat ng hayop dahil may puso din sila at damdamin".

Di kalaunan, lumaki na si pedro at nagka asawa na rin ng isang napakagandang babae na taga syudad... si amelia. Mapagmahal din sa asawa si Amelia pero salungat mga gusto nila, si Pedro mapagmahal sa aso habang si Amelia naman ay di mahilig sa aso dahil sa pinaniniwalaan niya na "Ang HAYOP ay Hayop".

Dumaan ang ilang buwan masaya silang mag-asawa. Si pedro ay nahihilig sa pangangaso at umuuwing laging may dalang pagkain. Isang araw, may nakita si Pedro an isang tuta at dinala niya sa kanilang bahay at gustong alagaan, pero nagalit si Amelia dahil ayaw na ayaw niya ng hayop dahil sa pinaniniwalaan niyang "BASTA HAYOP, HAYOP TALAGA!"

Pero nagpupumilit si Pedro alaagan natin ito Amelia ako na bahala dito please?. . . Dahil mahal ni Amelia si Pedro napilitan syang alagaan nila ang tuta, buntis nun si Amelia. Nagdaan ang ilang buwan hanggang dumating ang kabuwanan ni Amelia; kasabay nun lumaki din ang tuta at naturuan ni Pedro na utusan, napakabait na aso at mapagmahal sa amo.

Namatay si Amelia sa panganganak napakasakit sa nararamdaman ni Pedro pero nagpakatatag sya at inalagaan ang kanyang anak. Nauutusan niya ang aso na bantayan ang kanyang anak habang nangangaso sya sa bundok. Bago sya umaalis nga bahay nagtitimpla na sya nga gatas at iniwan niya; ang aso pag narinig ang bata na umiiyak kinukuha niya ang gatas at pinapainom sa bata para makatulog.

Isang araw, umuwi si Pedro galing sa pangangaso, malayo pa lang tumatakbo na ang aso para sunduin sya; kumakaway ang buntot ng aso sa tuwing nakikita niya si Pedro. Habang papalapit ang aso, napansin ni Pedro na may dugo ang bibig ng aso, biglang sumagi sa isip niya sabi ng misis niya na... "Basta Hayop, Hayop tlaga".

Masakit man sa kanya bigla niya binaril aso niya at mabilis na tumakbo sa loob ng bahay na tahimik na tahimik. Iniisip niya baka kinain ng aso ang anak niya. Bumulaga sa kanya ang nahihimbing niyang anak na may dede, at katabi ng bata isang napakalaking ahas na patay... iniligtas pala ng aso anak niya!

Tumakbo sya palabas at binalikan ang mahal na mahal niyang aso na nangingisay pa binuhat niya at wala na syang nagawa kundi ang sumigaw ng. . . ."PATAWAD!!!"

(ilan bang katulad ni Pedro na nagkakamali dahil sa maling akala? buhay ng mahal niya ay nawala.)

"ang storyang ito ay hango sa mga kuro-kuro at kwentong nasa paligid ligid lamang na binigyan ko ng isang bagong rendisyon para mapagkukunan ng aral."